بزرگ شدن سینه (ژنیکوماستیا) ناشی از مصرف استروئید

بزرگ شدن سینه (ژنیکوماستیا) ناشی از مصرف استروئید

بزرگ شدن سینه (ژنیکوماستیا) ناشی از مصرف استروئیید: پر واضح است که در سنین بلوغ رشد پستان ها در دختران سرعت میگیرد که هورمون تنظیم کننده این اثر استروژن می باشد. در پسرها به دلیل وجود هورمون تستوسترون رشد پستان ها ایجاد نمی شود اما بعضاً دیده میشود پسرانی را که در سنین بلوغ کمی بر آمدگی دردناک در سینه های خود احساس می کنند، مهمترین مسئله در وقوع چنین حالتی در پسران تبدیل تستوسترون به استروژن در این افراد می باشد که باعث افزایش مقادیر سرمی استروژن در خون و در نتیجه بروز ژنیکوماستیا در این سنین میشود که البته در اغلب موارد با گذشت زمان و تعادل هورمونی مسئله مرتفع شده و در حد چشمگیری کاهش می یابد. کلیه مطالب فوق بیانگر این نکته هستند که اگر به هر دلیلی در مردان میزان هورمون استروژن نسبت به تستوسترون زیاد شود رشد غیر طبیعی پستانها در مردان را شاهد خواهیم بود. یکی از مواردی که توانایی منحصر به فرد در ایجاد این عارضه دارد استروئیدهایی با استرهای زنجیره کوتاه (استروئیدهایی که در زمان کوتاه تستوسترون آزاد زیادی در خون آزاد می کنند) و خواص الکیلی بالا می باشند، چرا که ازدیاد مقادیر تستوسترون آزاد خون باعث فعال شدن آنزیم تبدیل کننده تستوسترون به استروژن (ه- الفا ردوکتاز) می شود در نتیجه مقادیر بالای استروژن در بدن باعث بزرگ شدن بافت سینه در آقایان و در نتیجه ظاهری زنانه در پستان ها می شود چرا که همان طور که اشاره کردیم استروژن هورمون اصلی شکل گیری پستانها در جنس مونث می باشد. نکته قابل توجه این که رابطه مثبت و قوی ای بین میزان استروژن و چربی وجود دارد از این رو افرادی که از چاقی رنج میبرند به طور محسوس بیشتر از سایرین در معرض وقوع ژنیکوماستیا میرباشند البته حجم عمده این رشد سینه ها در افراد چاق مربوط به افزایش بافت چربی است اما مقادیر بالای استروژن در جذب چربی بیشتر و در نتیجه ایجاد حالتی زشت و افتاده در سینه ها بسیار تاثیر گذار می باشد. ورزشکاران استفاده کننده استروئیدها معمولا از داروهایی با خواص آنتاگونیست(مخالف) استروژن مانند تاموکسیفن که از اتصال استروژن به سینه و سایر بافتها جلوگیری میکنند و یا بازدارنده های آنزیم مبدل تستوسترون به استروژن مانند ماسترلون (پروویرون) استفاده میکنند که در بخشهای بعدی به توضیح کامل آنها می پردازیم.

چندین راهکار برای جلوگیری از عارضه زنیکوماستیا:

پروویرون (PROVIRON) :

پروویرون یا همان مسترلون در اصل یک آنتی استروژن است که از تبدیل تستوسترون به استروژن جلوگیری می کند، و لذا از وقوع عارضه ژنیکوماستیا جلوگیری میکند ضمن آن که با استفاده از این آنتی استروژن مقدار تستوسترون تقلیل یافته بدن در پایان دوره مصرف استروئیدها به حد نرمال میرسد. این دارو به نسبت داروهای هم ردیف خود از عوارض کمتر و مزایای بیشتری برخوردار میباشد.

تاموکسی فن (TAMOXIFEN) :

تاموکسیفن که از آن به نوالکس هم یاد میشود برای درمان سرطان پستان و جلوگیری از وقوع ژنیکوماستیا کاربرد دارد.

آریمیدکس (Arimidex) :

هر چند یکی از کاربردهای اصلی این دارو جلوگیری از احتباس آب بین بافتی و احتباس سدیم میباشد اما مکانیسم اصلی آن در جلوگیری از این عامل مهار تبدیل تستوسترون به استروژن می باشد که همین مسئله باعث شده است این دارو را به عنوان یک ضد ژنیکوماست بشناسند.  

سيتادرن :

آنتی استروژن بسیار قدرتمند است که میزان تولید شدن استروژن در بدن را به حداقل ممکن رسانده و ضمن مهار روند تبدیل استروئید مصرفی به استروژن با خواص ضد کاتابولیسم و ضد خستگی که از طریق مهار آنزیم دسمولاز از خود بر جای میگذارد در طولانی مدت میتواند به افزایش حجم خالص عضلانی هم کمک کند.