کنترل DHT
کنترل DHT
کنترل DHT : با افزایش میزان مصرف استروئیدها عوارض جانبی داروها ناخواسته تشدید میشوند، در بخش قبل گفتیم بیشتر عوارض ناشی از مصرف این مواد در اثر کنش دی هیدروتستوسترون پدید می آید که این اثرات با ازدیاد مصرف تشدید میشوند از این رو بسیاری از ورزشکاران اقدام به مصرف داروهایی مثل دو تاستراید که مهار کننده آنزیم -۵- آلفا ردوکتاز (آنزیم مبدل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون) می باشد می کنند، بهره گیری از این داروها به میزان قابل توجهی از عوارض ناشی از DHT می کاهد، اما بسیاری از مصرف کنندگان آنها از تضعیف اثرات تستوسترون و استروئیدهای مصرفی خشنود نمیباشند، چرا که مصرف چنین فرآوردههایی عملاً از میزان کنش دارو بر عضله و قدرت عضلانی کم میکنند. همگام با ایجاد تغییرات تستوسترون شیمیدانان عرصه دارو بیشتر توجه خود را به افزایش اثرات خالص آنابولیک و کاهش اثرات آندروژنیک معطوف نمودند بلکه از این کار راهی برای دو چندان کردن آثار استروئیدها (افزایش حجم – عضله افزایش میزان متابولیسم و کاهش تراکم چربی و افزایش تراکم استخوانی و …) پیدا نمایند به طوری که عوارض ناشی از مصرف آنها به حداقل خود برسد اما مشکل موجود در این نظریه این بود که فقط یک نوع گیرنده آندروژنی در بدن انسان موجود میباشد و هرگونه دخل و تصرف در فعالیت DHT یا آنزیم مبدل آن مستقیما اثرات آندروژنیک تستوسترون را مورد تضعیف قرار می داد، در نهایت وجود این مسئله و عدم توانایی ساخت استروئیدی با تاثیر آنابولیک خالص بر بافت، راهی جز مهار آنزیم ۵- آلفا ردوکتاز را پیش روی محققین قرار نداد.
